Küreselleşmenin Sonu, Finansal Varlık Tasfiyesi, Geleneksel Olmayan Varlıklar Kurtuluş Olabilir

İkinci Dünya Savaşı'nın patlak vermesinden Trump'ın ikinci kez seçilmesine kadar, eşsiz bir süper boğa piyasasından geçtik. Bu sürekli yükseliş, "piyasa asla yanlış yapmaz" ve "sadece yükselir, asla düşmez" diye düşünen birkaç nesil pasif yatırımcıyı şekillendirdi. Ancak bu şölen sona erdi, birçok kişi tasfiye ile karşı karşıya kalacak.

Bu noktaya nasıl geldik?

1939'dan 2024'e kadar süregelen bu süper boğa piyasası tesadüf değil, aksine bir dizi yapısal dönüşümün küresel ekonomiyi tamamen yeniden şekillendirmesiyle ortaya çıktı ve Amerika her zaman merkezde yer aldı.

İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra küresel süper güç haline geldi

İkinci Dünya Savaşı, Amerika Birleşik Devletleri'ni bir orta güçten "özgür dünya"nın tartışmasız liderine taşıdı. 1945 yılına kadar Amerika, dünya genelindeki sanayi ürünlerinin yarısından fazlasını üretmiş, dünya ihracatının üçte birini kontrol etmiş ve dünya genelindeki altın rezervlerinin yaklaşık üçte ikisine sahip olmuştur. Bu ekonomik hegemonyanın, sonraki on yıllar için büyümenin temelini oluşturdu.

Birinci Dünya Savaşı sonrası izolasyondan farklı olarak, İkinci Dünya Savaşı sonrası Amerika Birleşik Devletleri, küresel liderlik rolünü aktif bir şekilde benimsedi, Birleşmiş Milletler'in kurulmasını teşvik etti ve Batı Avrupa'ya 130 milyar dolardan fazla yatırım yapan "Marshall Planı"nı uyguladı. Bu sadece basit bir yardım değildi - savaş sonrası ülkelerin yeniden inşasına yapılan yatırımlarla, Amerika kendi ürünleri için yeni pazarlar yarattı ve aynı zamanda kültürel ve ekonomik alanda kendi egemenliğini tesis etti.

İşgücü Genişlemesi: Kadınlar ve Azınlıklar

İkinci Dünya Savaşı sırasında, yaklaşık 6.7 milyon kadın işgücü pazarına girdi ve bu, kadınların işgücüne katılım oranının birkaç yıl içinde %50'den fazla artmasını sağladı. Savaş sonrası birçok kadın işlerinden ayrılmış olsa da, bu büyük seferberlik, toplumun kadınların istihdamına bakış açısını kalıcı olarak değiştirdi.

1950 yılına gelindiğinde, evli kadınların büyük ölçekte istihdamına yönelik eğilim giderek belirginleşti ve tüm yaş gruplarındaki kadınların iş gücüne katılım oranı eşi benzeri görülmemiş bir şekilde 10 puan arttı. Bu sadece savaş zamanı bir istisna değil, aynı zamanda Amerikan ekonomik modelinde köklü bir değişimin başlangıcıydı. "Evlilik yasağı" (, evli kadınların çalışmasını yasaklayan ) politika kaldırıldı, yarı zamanlı işler arttı, ev işleri için teknolojik yenilikler yapıldı ve eğitim seviyelerinin yükselmesi, kadınların geçici işçiliğin ötesine geçerek ekonomik sisteme uzun vadeli katılımcılar haline gelmelerine yol açtı.

Azınlık gruplarında da benzer bir eğilim ortaya çıkıyor, giderek daha fazla ekonomik fırsat elde ediyorlar. Bu işgücü genişlemesi, Amerika'nın üretim kapasitesini etkili bir şekilde artırarak on yıllar süren ekonomik büyümeyi destekledi.

Soğuk Savaş Zaferi ve Küreselleşme Dalgası

Soğuk Savaş, II. Dünya Savaşı sonrası Amerika'nın siyasi ve ekonomik rolünü şekillendirdi. 1989 yılına gelindiğinde, Amerika 50 ülke ile askeri ittifaklar kurmuş ve dünya genelinde 117 ülkede 1.5 milyon asker bulunduruyordu. Bu sadece askeri güvenlik için değil, aynı zamanda Amerika'nın küresel ekonomik etkisini tesis etmek içindi.

1991'de Sovyetler Birliği'nin dağılmasının ardından, Amerika Birleşik Devletleri, birçok kişinin tek kutuplu dünya olarak gördüğü bir döneme girerek, dünyanın tek süper gücü haline geldi. Bu sadece bir ideoloji zaferi değil, aynı zamanda küresel pazarın açılmasıydı; Amerika, küresel ticaret düzenini yönlendirme fırsatı buldu.

1990'lı yıllardan 21. yüzyılın başına kadar, Amerikan şirketleri yeni pazarlara büyük bir şekilde açıldılar. Bu, doğal bir evrim değil, uzun vadeli politika seçimlerinin bir sonucuydu. Örneğin, Soğuk Savaş döneminde bir istihbarat kurumunun müdahale ettiği ülkelerde, ABD'nin ithalat hacmi önemli ölçüde arttı, özellikle ABD'nin belirgin bir rekabet avantajına sahip olmadığı sektörlerde.

Batı kapitalizminin Doğu komünizmini yenmesi sadece askeri veya ideolojik avantajlarla olmamıştır. Batı'nın özgür demokratik sistemi, 1973 petrol krizi sonrasında ekonomik yapısını etkili bir şekilde ayarlayabilen daha uyumlu bir yapıya sahiptir. 1979'daki "Volcker Şoku" Amerika'nın küresel finansal egemenliğini yeniden şekillendirmiş ve küresel sermaye piyasalarını Amerika'nın post-endüstriyel çağda büyümenin yeni motoru haline getirmiştir.

Bu yapısal dönüşümler - İkinci Dünya Savaşı sonrası süper güç haline gelme, kadınların ve azınlıkların iş gücüne katılması ve Soğuk Savaş'ın kazanılması - bu eşi benzeri görülmemiş finansal varlık süper boğa piyasasını birlikte tetikledi. Ancak, temel sorun şu: Bu dönüşümler bir kez yaşanan olaylardır ve tekrarlanamazlar. Kadınları iş gücüne bir daha sokamazsınız, Sovyetler Birliği'ni bir daha yenemezsiniz. Ve şimdi, her iki parti de küreselleşmeden uzaklaşmayı savunuyor, bu uzun dönemli büyümenin son desteğinin çekildiğine tanık oluyoruz.

Sonra ne olacak?

Ancak, maalesef herkes piyasanın tarihsel normale döneceği için dua ediyor. Piyasa konsensüsü: durum daha da kötüleşecek, ardından merkez bankası yeniden likidite sağlayacak ve biz de kazanmaya devam edeceğiz... ama gerçek şu ki: bu insanlar kesime doğru yürüyor.

Son yüzyıldaki boğa piyasası, tekrarlanamaz bir dizi olayın üzerine inşa edilmiştir ( boğa piyasası devam edemez ), hatta bu faktörlerin bazıları tersine dönmektedir.

• Kadınlar bir daha işgücü pazarına büyük çapta girmeyecek: Aslında, doğum oranlarını artırmayı teşvik eden doğum yanlısı elitler sayesinde, kadın iş gücüne katılım oranı düşebilir.
• Azınlıklar bir daha işgücü piyasasına büyük ölçüde entegre edilmeyecek: Aslında, Demokratların göçmen politikalarındaki duruşu, Cumhuriyetçilerle neredeyse aynı derecede serttir ve bu, iki partinin ortak bir görüşü haline gelmiştir.
• Faiz oranları bir daha düşmeyecek: Aslında, her seçilmiş lider en iyi şekilde biliyor ki, enflasyon onların yeniden seçilme tehditlerinin en büyüğüdür. Bu nedenle, ülkelerin hükümetleri faiz indirimlerini ve enflasyonu yeniden ateşlemeyi son derece kaçınacaktır.
• Daha fazla küreselleşmeyeceğiz: Aslında, Trump tamamen zıt bir yönde ilerliyor. Ayrıca, Demokratlar bir sonraki seçimde bu politikayı kopyalayabilir. ( Unutmayın, Biden'ın çoğu politikası doğrudan Trump'ın ilk dönem politikalarını kopyaladı. ).
• Bir başka dünya savaşını kazanmayacağız: aslında, bir sonraki savaşı kaybetme ihtimalimiz bile var gibi görünüyor. Her neyse, bu varsayımları doğrulamak istemiyorum.

Benim görüşüm çok basit: Son yüzyılda hisse senedi piyasasını yükselten tüm küresel makro trendler şimdi tersine dönüyor. Pazarın nasıl gideceğini düşünüyorsun?

Goblin Kasabası

Bir imparatorluk çökmeye başladığında, günler gerçekten zor geçer - Japonya'ya sorabilirsiniz. 1989'da Nikkei 225 endeksinin tarihsel zirvesinden alım yapıp bugüne kadar tutmuş olsaydınız, 36 yıl geçti, getiriniz yaklaşık -%5 olurdu. Bu, tipik bir "al ve tut, acı çek" örneğidir. Bence biz de aynı yolun üzerindeyiz.

Daha da kötüsü, sermaye kontrolü ve mali baskı politikalarına hazırlıklı olmalısınız. Pazarın yükselmeyeceği, hükümetin gerçeği kabul edeceği anlamına gelmez. Geleneksel para politikaları başarısız olduğunda, hükümet daha doğrudan finansal kontrol yöntemlerine başvuracaktır.

yaklaşan sermaye kontrolü

Finansal baskı, tasarruf sahiplerinin enflasyon seviyesinin altında bir getiri elde etmelerini sağlamak için, bankaların işletmelere ve devletlere ucuz krediler sağlamasına ve borç geri ödeme baskısını azaltmasına olanak tanır. Bu strateji, hükümetin yerel para birimi borçlarını tasfiye etmesinde özellikle etkilidir. 1973'te Stanford Üniversitesi'nden ekonomistler, bu terimi ilk kez gelişmekte olan piyasa ülkelerinin ekonomik büyümeyi baskılayan politikalarını eleştirmek için kullandılar, ancak günümüzde bu stratejiler giderek daha fazla gelişmiş ekonomilerde ortaya çıkmaktadır.

Amerika'nın borç yükü GSYİH'nın %120'sini aştıkça, geleneksel yöntemlerle borcun ödenme olasılığı giderek azalıyor. Finansal baskının "oyun kılavuzu" uygulanmaya veya test edilmeye başlandı, bunlar arasında:

• Hükümet borçları ve mevduat faiz oranlarını doğrudan veya dolaylı olarak sınırlamak
• Hükümet finansal kurumları kontrol eder ve rekabet engelleri oluşturur.
• Yüksek teminat gereksinimleri
• Kapalı bir iç borç piyasası yaratmak, kurumları devlet tahvilleri satın almaya zorlamak
• Sermaye kontrolü, varlıkların sınır ötesi hareketini kısıtlamak

Bu bir teorik varsayım değil, gerçek bir vakadır. 2010'dan bu yana, ABD federal fon oranı enflasyon oranının altında %80'den fazla bir süre kalmıştır, bu da aslında tasarruf sahiplerinin zenginliğinin borçlulara, ( dahil olmak üzere hükümete ) zorla aktarılmasıdır.

Emeklilik hesabınız: Hükümetin bir sonraki hedefi

Eğer hükümet, borç krizini önlemek için tahvil satın almak ve faiz oranlarını düşürmek amacıyla para basmaya güvenemiyorsa, emeklilik hesaplarınıza göz dikeceklerdir. Gelecekteki bir senaryoyu tamamen hayal edebiliyorum: 401(k) gibi vergi avantajlı hesapların, giderek daha fazla "güvenli ve sağlam" devlet tahvilleriyle zorunlu olarak yapılandırılması gerekecek. Hükümetin artık para basmasına gerek yok, sadece sistemdeki mevcut fonları doğrudan zorla alacaklar.

Bu, son birkaç yılda gördüğümüz senaryo tam olarak budur:

• Donmuş Varlıklar: Nisan 2024'te, bir hükümet, belirli bir ülkenin ABD'deki rezerv varlıklarını el koyma yetkisi veren bir yasayı imzaladı ve bu, hükümetlerin döviz rezervlerini istedikleri zaman dondurabilme precedentini oluşturdu. Gelecekte, bu uygulama yalnızca jeopolitik rakiplere yönelik olmayabilir.
• Bir ülke özgürlük bisiklet takımı protestosu: Hükümet, mahkeme onayı olmadan yaklaşık 280 banka hesabını dondurdu. Mali yetkililer, bunun yalnızca fon akışını kesmek için değil, aynı zamanda protestocuları "gözdağı vermek" ve onların "ayrılma kararı vermelerini sağlamak" amacıyla yapıldığını kabul etti. Masum aileler üzerindeki etkisi sorulduğunda, hükümetin yanıtı şöyle oldu: "Sadece ayrılmaları gerekiyor."

Altın Güç Zorlaması ve İzleme

Bu şaşırtıcı değil, Amerika'nın tarihindeki benzer eylemlerle dolu:

1933 yılında, bir hükümet idari bir emir yayınlayarak vatandaşların altınlarını zorla teslim etmelerini istemiş, aksi takdirde hapis cezası ile karşılaşacaklarını belirtmiştir. Uygulama sınırlı olsa da, Yüksek Mahkeme hükümetin altınları toplama hakkını desteklemiştir. Bu bir "gönüllü satın alma planı" değil, bir "zorla servet kamulaştırması"dır, sadece "adil piyasa fiyatı" işlemi olarak paketlenmiştir.

Hükümetin gözetim yetenekleri 11 Eylül olayından sonra hızla genişledi. Bir yasa, hükümete vatandaşların uluslararası iletişimlerini gözetlemek için neredeyse sınırsız yetkiler verdi. Diğer bir yasa, hükümete her gün tüm vatandaşların telefon kayıtlarını toplama yetkisi tanıyor. Bir madde, hükümete okuma kayıtlarınızı, öğrenim materyallerinizi, satın alma geçmişinizi, tıbbi kayıtlarınızı ve kişisel mali bilgilerinizi toplama yetkisi bile veriyor ve bunun için herhangi bir makul şüpheye ihtiyaç duymuyor.

Sorun "finansal baskının gelip gelmeyeceği" değil, "ne kadar kötü olacağı"dır. Küreselleşmenin gerilediği ekonomik baskılar arttıkça, hükümetlerin sermaye üzerindeki kontrolü yalnızca daha doğrudan ve sert hale gelecektir.

Altın ve Bitcoin

1970'ten bu yana altının aylık grafik, dünyadaki en güçlü mum grafiğidir.

Hariç tutma yöntemine dayanarak, satın almak için en uygun finansal varlık artık açıkça ortada - piyasayla tarihsel olarak ilişkisi olmayan, hükümetler tarafından el konulması zor olan ve Batı hükümetleri tarafından kontrol edilmeyen bir varlığa ihtiyacınız var. Aklıma iki tane geliyor, bunlardan biri son 12 ayda 60 trilyon dolar piyasa değerine yükseldi. Bu, en bariz boğa piyasası sinyalidir.

Küresel Altın Rezerv Yarışı

Bazı ülkeler, küresel ekonomik yapının değişimine yanıt olarak altın rezervlerini hızla artırıyor:

• Bir ülke: Ocak 2025'te tek ayda 5 ton altın alımı, üç ay üst üste net alım, toplamda 2,285 ton.
• Bir ülke: 2,335.85 ton altın kontrol ediyor, dünyada beşinci en büyük altın rezervine sahip.
• Bir ülke: Dünyada sekizinci sırada, 853.63 ton tutuyor ve sürekli artırıyor.

Bu rastgele bir eylem değil, stratejik bir düzenlemedir. Bir grup, bir ülkenin döviz rezervlerini dondurduğunda, dünya genelindeki merkez bankaları buna dikkat etti. 57 merkez bankasını kapsayan bir anket, katılımcıların %96'sının altını bir güvenli liman varlığı olarak görerek yatırım yapma motivasyonu olarak değerlendirdiğini göstermektedir. Dolar cinsinden değerlenen varlıklar bir kalemde dondurulabiliyorsa, kendi ülkesinde tutulmuş fiziksel altın son derece cazip hale gelmektedir.

Sadece 2024 yılında, bir ülke 74.79 ton altın rezervi artırdı ve artış oranı %13.85 oldu. Bir ülkenin altın rezervi 89.54 ton arttı ve artış oranı %25'e yaklaştı. Hatta böyle küçük bir ülke bile, 2025 yılının Ocak ayında artırdı.